Okupacija vozučkog područja dogodila se 21. 06. 1992. godine. Podjele koje je SDS nametnuo općinskim organima vlasti – policiji i teritorijalnoj odbrani Zavidovići – najviše su se odrazile na vozućko područje. Vozuća je ubrzo postala sjedište „srpske općine Zavidovići“, „srpske teritorijalne odbrane“, „srpske policijske uprave“. Vozučko područje je barikadama, u Polju na 14. kilometru prema Zavidovićima i Trkuljama kod Ribnice, bilo praktično odsječeno. Zbog postojanja konunikacije prema Banovićima OpŠTO Zavidovići je svoj Odred TO Vozuća „predpočinio“ OpŠTO Banovići ali nije riješio logističko obezbjeđenje pa je ovaj odred ostao nenaoružan i pogodna meta za lahak plijen agresora. formirana u selima Željova i Kapetanovo Brdo, na svom punktu u selu ometala je saobraćaj na relaciji: Banovići – Ribnica – Olovo. Srpsko civilno stanovništvo se dobrim dijelom bilo iselilo iz tih sela prema Ribnici, prije početka napada jedinica OpŠTO Banovići, 21. 06. 1992. godine, kada je uklonjena barikada na putu u Željovi. Razbijena četa SCA Željova i izbjeglo srpsko stanovništvo ovih sela, pri nailasku kroz Ribnicu (1.187 Bošnjaka, 213 Srba – svi podaci se odnose na popis stanoništva iz 1991. god.), pet kilometara udaljeno selo na vozućkom području, napalo je, opljačkalo i popalilo bošnjačke kuće. Kuće su paljene zapaljivim granatama. Razorena je i Osnovna škola u Ribnici. Toga dana pod udarom se našao i bošnjaćki dio naselja Vozuća (596 Bošnjaka, 1.305 Srba, 1991. god.), te bošnjačka sela Crnjevo (408 Bošnjaka) i Šljivići. Pošto nisu dobili traženu pomoć od Banovića, Bošnjaci ovih sela odlučili su se na iseljavanje. Oko ponoći toga dana bošnjačko stanovništvo ovih sela je izbjeglo prema Banovićima.
Izvor: “Na razmeđu milenija” Hasib Mušinbegović