U 5 sati ujutro, 4. augusta 1995. god., počela je operacija Hrvatske vojske i Armije BiH kodnog imena Oluja koja je imala za cilj slamanje Srpske paradržave na teritoriju međunarodno priznate Hrvatske i deblokadu Bihaća. Na cijeloj dužini fronta počela je raketno-topovska paljba. Prvog dana akcije, na Hrvatskoj teritoriji, onesposobljen je odašiljač Ćelavac, čime je onemogućena komunikacija Srbima, zauzet je Sveti Rok, a Knin, kao najjače srpsko utočište, se nalazio u okruženju hrvatske vojske.
Knin je zauzet do podne, 5. augusta a na južnom dijelu ratišta osvojeno je 80% planiranog teritorija u manje od 48 sati, te je ofanziva nastavljena prema Petrinji, Glini, Plitvičkim jezerima.
Dana 5. augusta deblokiran je slobodni dio Unsko-sanskog kantona. Višestruko je smanjena linija fronta, a jedinice Petog korpusa su pregrupisane i usmjerene na oslobađanje privremeno okupirane teritorije Bosne i Hercegovine. U operacijama za oslobađanje države Bosne i Hercegovine, Peti korpus je u vremenu od 14. septembra, kada je počela operacija “Sana 95” oslobodio gradove Bosanski Petrovac (14./15. septembra 1995.), Ključ (15. septembra 1995.) i Bosansku Krupu (17. septembra 1995. godine), a sa dijelovima drugih jedinica Armije RBiH i Sanski Most (10. oktobra 1995.). Ovi uspjesi su preokrenuli tok događanja na bosanskohercegovačkom tlu.
Osvojeni su Turanj i Tušilović 7. augusta u Hrvatskoj. Ministar odbrane Hrvatske Gojko Šušak u 18 sati objavio je da je akcija završena. Do petka se “čistio” teren i srpski vojnici su se predavali, u 19 sati u utorak počela je predaja 21. korpusa.
U nedjelju 6. augusta su se spojile Hrvatska vojska s HVO i Petim korpusom Armije BIH na granici BIH, time je bivša Srpska Krajina “prepolovljena”, ujutro je zauzeta Petrinja, a kasno navečer Glina. Srpskim civilima ostavljeni su koridori za bijeg (bitno:za one civile koji su to izabrali) preko Srba i Dvora, dok su vojne snage ostale u okruženju.
historija.ba